Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Persoonlijk

HomeAlle berichtenPersoonlijk

Persoonlijk

Een groter huis - Hannekeheefteenblog
Persoonlijk

Wat een klein huis

Vandaag zei iemand mij dat ik vast zou willen dat mijn huis wat groter is. Ik keek vragend en bleef stil. Mijn vriend haakte in en het gesprek ging verder zonder mij. Ik belandde in een korte staar naar buiten en keek daarna weer naar binnen om me heen. Mijn huis vind ik perfect. Precies wat ik nodig heb. Het heeft sfeer. Het heeft hoekjes. En dat wilde ik altijd al: een huis met hoekjes. Er staat exact in wat ik leuk vind. Het is een bij elkaar geraapt zooitje, zeg ik altijd. Want ik ben allergisch voor meubelsets. Ieder dingetje is heel erg van mij. En van ons. Sinds kort staan ook zijn spullen er en het mixt volmaakt.
2 juni 20203Comments

Read more

Persoonlijk

Overprikkeld

Oei. Dit weekend viel even niet mee. Na een drukke week, met een bomvol hoofd en een paar nachten slechte slaap aan het weekend met de jongens beginnen betekent meestal niet veel goeds.  Dat draait over het algemeen uit op mijn meest gevreesde staat van zijn: overprikkeld! Met een zeer kort lontje, een huilbuitje hier en daar en dankzij de sfeer twee jongetjes die elkaar van ellende niet meer uit kunnen staan tegen de tijd dat het zondag is.
25 februari 20200Comments

Read more

Persoonlijk

De iets mindere momenten van mijn retraite

Weet je nog? Een poosje geleden was ik even weg; ik ging op retraite. Maar niet álles was om over naar huis te schrijven. Het is de eerste avond. We mógen nog praten. Wat een teleurstelling. Ik had me juist zo verheugd op helemaal niet praten. Heerlijk om even niet sociaal te hoeven doen. Niet een praatje starten of gaande houden omdat dat nou eenmaal ‘hoort’. Verfrissend om niet na te denken over hoe je over komt op een ander. Maar vanavond mag het dus nog. Na het eerste-avond-programma van schrijven en yoga, waarbij je gelukkig hoe dan ook niet praat, gebeurt het: er wordt gesocialized! Of ik er "gezellig" bij kom zitten. Gelukkig lukt het me hier onopvallend aan te ontsnappen.
24 februari 20200Comments

Read more

Persoonlijk

Niks

Website omgegooid met nieuwe lay-out. Helemaal blij mee. Yes! Ik zit klaar. Computer in de aanslag. ................ ................ ................ Er komt helemaal niks. Geen letter meer op papier sinds die dag. Een paar keer start ik mijn schrijfprogramma op en staar langdurig de leegte in. Ik mis het schrijven. Ik hoor wel eens dat hardlopers dit hebben: het echt missen als je het niet doet. Nu kan ik daar niet over meepraten. Ik loop wel eens, maar ben meer bezig met de hardloopetiquette dan dat ik écht ren. Maar het gevoel is vast vergelijkbaar. Ik heb niet altijd zin van tevoren. Maar als ik schrijf kom ik in een flow en daarna voel ik me top. Ik maak mijn hoofd ermee leeg en ik heb het nodig om me echt goed te voelen.
28 juli 20192Comments

Read more

Kinderen Persoonlijk

Precies waar ik moet zijn

Op deze foto leg ik exact het moment vast. Het moment waarop ik denk: ik ben precies waar ik moet zijn. Ik herinner me dat ik op dit park was toen ik 14 was, aan het eind van de 2e klas. Die zomer ben ik hier geweest met mijn ouders en mijn vriendin Chantal ging mee. We gingen om met een groepje jongens en meiden die hier al jaren kwamen. Het voelde als een tienerfilm. Voor mijn gevoel brachten we hier de hele zomer door. De zomerdagen duurden eindeloos lang. Ik wilde nooit meer naar huis. Het eindigde in ieder geval met huilen op vrijdagochtend om 10 uur bij het inleveren van de sleutel. Onze nieuwe beste vrienden kwamen ons namelijk uitzwaaien. Tot nooit meer ziens want dit was preFacebook. In het echt was het trouwens maar een week.

Verboden

Mijn ouders hadden ons ten strengste verboden samen het park af te gaan. Dus wij gingen na een paar dagen toch met z'n tweeën het park af. We liepen over smalle paadjes, dwars het bos door, stiekem de hei op. Dat leek ons een prima plan als twee 14-jarige meisjes. We bleven daar een poosje en liepen rustig terug. Halverwege hoorden we geritsel achter ons. Een konijn? Een slang? We gingen wat harder lopen. Het geritsel klonk harder en wij veranderden onze pas naar snelle grote stappen, elkaar benauwd aankijkend. Het geluid kwam steeds dichterbij. We begonnen te rennen toen we de struiken achter ons heen en weer zagen gaan. Dit was geen dier (ook eng), maar een grote man die ons achterna kwam!
2 juni 20191Comment

Read more

Persoonlijk

Ik was er even niet – of juist wel

Gisterenavond nam ik afscheid in het klooster. En van het klooster. Vanaf vrijdag ben ik daar in retraite geweest. In een groep onder begeleiding van schrijfster Geertje Couwenbergh en yogadocente Jasmijn Koelink. Mijn allereerste retraite. Het zou óf geweldig of vréselijk worden; een paar dagen in stilte leven. De jongens waren nog bij papa dus ik kon gisterenavond de overgang naar het gewone leven wat minder drastisch laten verlopen. Met kaarsen, wierook en yoga-muziek hebben we samen de avond doorgebracht, vriendlief en ik. Vooraf dacht ik graag uit eten te gaan, maar dat leek me ineens zo raar midden in de  drukte dat we het eten naar ons hebben laten komen.

Het gewone leven

Vandaag was daar dan het gewone leven. De radio sprong aan in de auto, die draaide ik in één beweging uit. Mensen op de weg die haast hadden, wat reden ze hard. Telefoontjes van werk; het leek weken geleden dat ik daar mee bezig was. Ik reed door Delft en bedacht meteen even de boodschappen te doen. Een andere supermarkt dan mijn vertrouwde, rustige buurtsuper. Deze Jumbo was midden in de stad, met een bijpassend aantal bezoekers. Met een hoge ademhaling stoof ik door de winkel, vloekend op de zelfscanner die het alleen deed als ik met twee handen de verpakking heel strak en kaarsrecht hield waardoor geen hand meer voor de zelfscanner.
3 december 20181Comment

Read more

Persoonlijk

Feelgood Challenge | Ik ben trots op

Ik denk dat ik het nog nooit heb uitgesproken: ik ben trots. Niet op iets van mezelf in ieder geval. Eens even kijken hoe het voelt als ik het probeer! Want ik wil graag op de valreep nog meedoen met de Feelgood Challenge op Facebook. Er is namelijk wel iets waar ik steeds meer een goed gevoel bij krijg, na een worsteling van 4 jaar. En eigenlijk kreeg ik pas een goed gevoel nadat mensen om me heen me complimenten hebben gegeven. Het worstelen begon 4 jaar geleden met een scheiding. Geen vechtscheiding, vrede met de beslissing, maar zelfs dan doet een scheiding nog ontzettend veel pijn. Mijn pijn zat hem in het moeten gaan missen van de kinderen. Was ook de reden om de struisvogeltechniek toe te passen tot die tijd; het uit de weg gaan van de realiteit. 
7 september 20182Comments

Read more

Persoonlijk

De dag van geluk

Zo begon ik mijn dagboek vandaag: "Ik voel me echt wel wat beter. Kon net zelfs genieten van het wandelingetje van school naar huis met de zon op m'n gezicht". Na weer een instortmoment dit weekend is dit al een hele verbetering. Dat drong eigenlijk pas tot me door toen ik op Instagram las dat het vandaag International Day of Happiness is. Dit weekend was het weer ongelofelijk zwaar met de kinderen. En hoeveel zin ik er ook in had, het ging toch mis. Ik was weer oververmoeid, daardoor snel overprikkeld (ik word wel eens van HSP "beticht") en je kunt je voorstellen dat dat de sfeer geen goed doet. Ik blijf ontzettend m'n best doen, maar ik worstel me het weekend door met de tranen prikkend in m'n ogen.
20 maart 20182Comments

Read more

Persoonlijk

Van avondmens naar ochtendmens

"No way!" Zegt mijn chronisch oververmoeide ik. "Ja echt wel! Toch?" Probeert mijn Happinez-achtige-ik-ben-helemaal-into-persoonlijke-groei-ik. Ik ben echt een avondmens. Maar ik lees zoveel over het worden van een 'morning person' dat ik overweeg om het helemaal om te gooien. Een morning person staat keivroeg op. Om 5 uur of zo. Doet dan achtereenvolgens de zonnegroet, een meditatie en wat stretchoefeningen. Daarna drink je een glas lauwwarm water met citroen waarbij je bewust naar buiten kijkt om goed te aarden. Dan is het tijd voor me-time, voordat de kinderen wakker zijn. Je kunt dan lekker lezen (terwijl je probeert je ogen open te houden om 6 uur), podcasts luisteren met inspirerende sprekers of je gaat morning pages schrijven (3 pagina's doorschrijven om je hoofd leeg te maken). Waarna je ontspannen aan het ochtendritueel met je kinderen begint, wat je natuurlijk de vorige avond al tot in de puntjes hebt voorbereid.
16 maart 20182Comments

Read more

Persoonlijk

Assertief

Soms bedenk ik me wel eens, thuis, alleen, in het donker, piekerend voor het slapen, dat ik misschien wat assertiever zou moeten zijn. Waarom kom ik heel graag voor anderen op, maar zo slecht voor mezelf? Ik liet vandaag toch weer iemand voorpiepen bij de Albert Heijn. Hoewel ik een zesde zintuig heb voor voorpiepers en de dreiging al in mijn rug voelde. Zo iemand die alleen boodschappen in de hand heeft, heel demonstratief zonder mandje. En dan achter je zachtjes heen en weer gaat stappen in de hoop dat je haar blik kruist en dan heel benauwd kijkt.
2 maart 20180Comments

Read more

Een huisje vol © 2012-2024