Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Tag: #schrijven

De iets mindere momenten van mijn retraite

Weet je nog? Een poosje geleden was ik even weg; ik ging op retraite. Maar niet álles was om over naar huis te schrijven. Het is de eerste avond. We mógen nog praten. Wat een teleurstelling. Ik had me juist zo verheugd op helemaal niet praten. Heerlijk om even niet sociaal te hoeven doen. Niet een praatje starten of gaande houden omdat dat nou eenmaal ‘hoort’. Verfrissend om niet na te denken over hoe je over komt op een ander. Maar vanavond mag het dus nog. Na het eerste-avond-programma van schrijven en yoga, waarbij je gelukkig hoe dan ook niet praat, gebeurt het: er wordt gesocialized! Of ik er "gezellig" bij kom zitten. Gelukkig lukt het me hier onopvallend aan te ontsnappen.

Read more

Ik was er even niet – of juist wel

Gisterenavond nam ik afscheid in het klooster. En van het klooster. Vanaf vrijdag ben ik daar in retraite geweest. In een groep onder begeleiding van schrijfster Geertje Couwenbergh en yogadocente Jasmijn Koelink. Mijn allereerste retraite. Het zou óf geweldig of vréselijk worden; een paar dagen in stilte leven. De jongens waren nog bij papa dus ik kon gisterenavond de overgang naar het gewone leven wat minder drastisch laten verlopen. Met kaarsen, wierook en yoga-muziek hebben we samen de avond doorgebracht, vriendlief en ik. Vooraf dacht ik graag uit eten te gaan, maar dat leek me ineens zo raar midden in de  drukte dat we het eten naar ons hebben laten komen.

Het gewone leven

Vandaag was daar dan het gewone leven. De radio sprong aan in de auto, die draaide ik in één beweging uit. Mensen op de weg die haast hadden, wat reden ze hard. Telefoontjes van werk; het leek weken geleden dat ik daar mee bezig was. Ik reed door Delft en bedacht meteen even de boodschappen te doen. Een andere supermarkt dan mijn vertrouwde, rustige buurtsuper. Deze Jumbo was midden in de stad, met een bijpassend aantal bezoekers. Met een hoge ademhaling stoof ik door de winkel, vloekend op de zelfscanner die het alleen deed als ik met twee handen de verpakking heel strak en kaarsrecht hield waardoor geen hand meer voor de zelfscanner.

Read more